فلسفه ‏ی پیدایش جشن برداشت انار علاوه بر شکر و سپاس، به حرمت و تقدس به طبیعت نیزبرمیگردد

جشن انار

هریک از اقوام ایرانی ،به مناسبت نوع محصول کشاورزی که در طول سال کشت‏ و برداشت می‏کردند،جشنی برپا می‏داشتند.«جشن انار»،یکی‏ از همین جشن‏های دیرینه است که با وجود تحول اساسی در شیوه‏ی‏ برداشت آن،هنوز هم کم‏وبیش در برخی نقاط ایران برگزار می‏شود. فلسفه‏ی پیدایی جشن‏های برداشت محصول که علاوه بر شکر و سپاس‏ به درگاه خدا ،اصولا به حرمت و تقدسی‏ برمی‏گردد که ایرانیان برای طبیعت و آن‏چه که از آن به دست می‏آید، قائل بوده‏اند..

جشن‏ برداشت محصول انار از آیین‏های دیرینه‏ ی مردمان روستاهایی مثل روستای کوهستانی نوده، شهرستان رودبار،روستای انبوه است  که‏ از سده‏های گذشته تا به امروز،هم‏چنان پابرجا باقی مانده است. طبق سنت معمول،هرساله یک روز جمعه در فاصله‏ی روزهای 20 تا 25 مهر،مردم روستا به مزارع انار میروند تا محصول خود را برداشت کنند. قبل از این روز کسی مجاز به برداشت محصول انار مزرعه‏ی خود نیست چنان‏که‏ می‏گویند،اگر کسی یا کسانی پیش از روز معین،انارچینی کنند،در عرف مردم روستا مغضوب واقع می‏شوند و باید در انتظار مجازات‏ متعارف باشند.رعایت این امر حاکی از تعهد به حفظ آداب و سنن‏ گذشته است.

یکی از کارکردهای اجتماعی این آیین،همین گرد آمدن اهالی، اقوام و نزدیکان در یک روز معین در روستا و مزرعه است.جشن انار بهانه‏ای است تا از دوستان دور و نزدیک دعوت به عمل آید.

جشن انار در روستای انبوه

در بخش تارم اواخر شهریور ماه یا اوایل مهر یک روز از قبل تعیین می شود تا در آن روز اهالی روستا دسته جمعی به مزارع انار بروند و به همراه نواختن دایره و یا سرنا و دهل شروع به چیدن انار کنند.