مهربران
مهر بران « مهر برون » یا خرج بران « خرج برون » ، سنتی است که درمیان بعضی از قومیت ها و قبل از مراسم ازدواج معمول بوده است . این مراسم با حضور مردان و برای تعیین مهریه و شیربهای عروس برگزار می شده است که البته گاهی گونه ی زنانه ی این مراسم ، « بله بران » خوانده می شود.
نحوه ی برگزاری
بعد از مراسم خواستگاری و اطمینان دو خانوده از به انجام یافتن ازدواج ، خانواده ی داماد از خانواده ی عروس درخواست برگزاری مراسم « مهر بران » می نمایند . البته رسم بر این بود خانواده ی عروس پس از چند مرتبه مخالفت ، موافقت خود را اعلام نمایند . علت مخالفت های آنها تنها این بوده که به طور ضمنی به خانواده ی داماد بگویند که عجله‌ای در شوهر دادن دختر خود ندارند . در روز تعیین شده ، بزرگان خانواده ها ی عروس و داماد در منزل عروس دور هم جمع شده و درباره ی میزان مهریه و شیربها تصمیم گیری می نمودند .
البته هدف دیگر این مراسم مکتوب کردن مهریه و شیربهای تعیین شده بود که با خط خوش می نوشتند . داماد موظف بود آن را امضاء نموده و به آن متعهد شود . حاضران نیز با امضای خود به مندرجات قباله ی تنظیم شده رسمیت می‌بخشیدند .
شیرینی خوران
رسم بر این بود که تا توافق نهایی صورت نگرفته ، میهمانان فقط با چای پذیرایی شوند و تنها پس از توافق نهایی ، شیرینی به مجلس آورده می‌شد . گاهی نیز این مجلس با بله بران و شیرینی خوران ادغام شده و تاریخ جشن عقد نیز در همان مجلس مشخص می شد .