جشنواره هولی :

این جشنواره ی بهاره همچنین با نام های جشنواره ی رنگ ها یا جشنواره عشق نیز شناخته میشود. جشنواره ی هولی یک جشن سنتی هندی هاست که امروزه در بین مردم غیر هندی مثل مردم جنوب آسیا نیز محبوب شده است. این محبوبیت علاوه بر آسیا حتی تا اروپا و آمریکا نیز جلو رفته است و مردم این روز را به عنوان جشنواره ی بهاره درباره ی عشق و شادی و رنگ برگزار میکنند

تاریخچه

اخبار

کی و کجا

این جشن قدمتی بسیار طولانی دارد چنانچه گفته می شود که به قبل از مسیحیت بر میگردد. در کتاب ها و منابع معتبر دیگری نیز از این مراسم یاد شده است با اینکه به نظر میرسد به مرور زمان نام آن کمی تغییر کرده است.

چند مراسم وابسته به این جشن:

آماده کردن هیزم برای آتش بازی:

از چند روز قبل از شروع این جشنواره مردم به جمع آوری هیزم و مواد آتش زا میپردازند وبه نقاطی مانند پارک میروند. در بالای این کوه آتش یک مجسمه قرار میدهند تا سنبلی از یک داستان قدیمی باشد. در همین حین بقیه افراد به جشن و پایکوبی میپردازند و غذاهای خوشمزه می خورند.

هولی داهان:

در عصر روز جشنواره آن کوه هیزمی که درست شده است را با سنبل بالالی سرش آتش میزنند. این عمل پیروزی خداوند را نسبت به شیطان نشان میدهد. مردم دور آتش جمع شده به رقص و شادی میپردازند.

رنگ بازی:

اصل این جشنواره صبح روز بعد از روشن کردن آتش شروع میشود. هیچ زمان خاصی برای شروع این جشنواره وجود ندارد. این روز کاملا برای جشن و شادی خالص به وجود آمده است. در این جشن میتوان از رنگ های پودی ، محلول های رنگی استفاده کرد و همدیگر را با رنگ های محلول خیس کرد یا رنگ پودری روی یکدیگر پاشید یا با بادکنک های حاوی محلول های رنگی و دیگر راه های خلاقانه دیگر یکدیگر را رنگی کرد و لذت برد.

رسوم دیگر:

در برخی از نقاط شمال هند جشنواره به بازی با رنگ ها ختم نمیشود.مردان بعد از رنگی کردن یکدیگر سپر محافظی به تن میکنند و خانم ها با کمال میل با چوب و چماق آنها را میزنند. در جنوب هند مردم به عبادت وبردن پیشکش به خدای عشق در هند میپردازند.

بعد از جشن:

بعد از جشن همه به نظافت کردن خود محل زندگی یشان مشغول میشوند،لباس مناسب میپوشند و با بردن شیرینی به دیدن دوستان و اقوام خود میروند. جشن هولی همچنین به نام های جشن بخشش و شروع جدید نیز مشهور است.

با فرا رسیدن فصل بهار و تغییر فصل به دلیل تغییر آب و هوا بیماری های مختلفی به سراغ افراد می آید. ریختن رنگ های گیاهی علاوه بر تفریح خواص دارویی نیز دارد. بیشتر این رنگ ها از گیاهانی مثل: چریش،زردچوبه،زعفران،زنجبیل و دیگر چیز ها ساخته شده است.بسیاری از رنگ ها از ترکیب چند چیز ساده ساخته شده است مثلا:

قرمز و نارنجی:

میوه درخت پالالش یا درخت تسو بهترین انتخاب برای رنگ قرمز روشن یا نارنجی تیره هستند. همچنین از پودر درخت سندل قرمز، تربچه،درخت روناس و انار منابع طبیعی رنگ قرمز هستند که با ترکیب با زردچوبه، رنگ نارنجی را به ما میدهند همچنین زعفران حل شده در آب هم رنگ نارنجی تولید میکند.

سبز:

حنا یا برگ درختان گیاهی خشک شده برای رنگ سبز به کار میروند.

آبی:

گیاه ایندیگو،توت هندی،نوعی انگور،گل های درخت جاکاراندا منابعی برای رنگ آبی هستند.

زرد:

بیشترین منبع برای رنگ زرد زرد چوبه است که گاهی برای به دست آوردن رنگ مورد نظر به آن نخود پودر شده نیز اضافه میکنند. به غیر از آن از گونه هایی از گل داوودی یا گل همیشه بهار نیز میتوان استفاده کرد.

بنفش و سرخابی:

چغندر و ریشه چغندر برای رنگ بنفش  و سرخابی استفاده میشوند. برای محلول این رنگ باید چغندر را در آب جوشاند.

قهوه ای:

برای داشتن رنگ محلول قهوه ای از جوشتندن چایی استفاده میکنند و برای پودر آن از خاک رس استفاده میشود.

مشکی:

گونه ای از انگور و یا انگور فرنگی یا حتی سوخته ی گیاهان (زغال چوب) رنگ های بین خاکستری تا مشکی را به ما می دهند.

محل اصلی برگزاری این جشنواره در شهر نپال هند است اما این جشن را میتوان هر کجا که جمعیتی از هندی ها وجود دارد مشاهده کرد. این جشن در بهار صورت میگیرد.

تالار وحدت ،تالار رودکی ،مرکز همایشهای برج میلاد، تالار اصلی تئاتر شهر، خانه هنرمندان ایران، فرهنگسرای ارسباران(هنر)، ایوان شمس، سالن پژوهشکده فرهنگ ،هنر و معماری
مکان برگزاریمکان برگزاریمکان برگزاریمکان برگزاریمکان برگزاریمکان برگزاریمکان برگزاریمکان برگزاریمکان برگزاریمکان برگزاریمکان برگزاریمکان برگزاریمکان برگزاریمکان برگزاریمکان برگزاریمکان برگزاریمکان برگزاریمکان برگزاری
آداب ورسومآداب ورسومآداب ورسومآداب ورسومآداب ورسومآداب ورسومآداب ورسومآداب ورسومآداب ورسومآداب ورسومآداب ورسومآداب ورسومآداب ورسومآداب ورسومآداب ورسومآداب ورسومآداب ورسومآداب ورسوم